11 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας

Η Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας εγκαινιάστηκε το 2015 για να τονώσει και να υποστηρίξει πρακτικές λύσεις που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να επιτύχουν και να διατηρήσουν ένα υγιές βάρος και να αναστρέψουν την κρίση της παχυσαρκίας. Στόχος είναι η αύξηση της ευαισθητοποίησης, η ενθάρρυνση της υπεράσπισης, η βελτίωση των πολιτικών και η ανταλλαγή εμπειριών.

Η επιδημία της παχυσαρκίας αναγνωρίζεται πλέον ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα δημόσιας υγείας που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος.

Η παχυσαρκία αποτελεί μία πολυπαραγοντική νόσο, δηλαδή είναι αποτέλεσμα περιβαλλοντικών, συμπεριφορικών, ορμονικών και γενετικών παραγόντων ή συνδυασμού αυτών. Κύριο γενεσιουργό αίτιο πρόκλησης της παχυσαρκίας είναι η αύξηση της ενεργειακής πρόσληψης σε σχέση με την ενεργειακή κατανάλωση. Η εξίσωση είναι σχετικά απλή και συνοψίζεται στο ότι όταν υπάρχει θετικό ενεργειακό ισοζύγιο, δηλαδή η ενεργειακή πρόσληψη είναι μεγαλύτερη από την ενεργειακή κατανάλωση, ο οργανισμός αποθηκεύει την περίσσεια ενέργειας ως λίπος. Πιο απλά, οι θερμίδες που προσλαμβάνουμε μέσω της τροφής υπερβαίνουν τις θερμίδες που καταναλώνει το σώμα για τις βασικές του ανάγκες και τη σωματική του δραστηριότητα.

Η παχυσαρκία ορίζεται ως υπερβολική αύξηση του λιπώδους ιστού στο σώμα. Ο βαθμός παχυσαρκίας, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, προσδιορίζεται με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), που αποτελεί το πηλίκο που προκύπτει αν διαιρέσουμε το βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα). Φυσιολογικά, ο ΔΜΣ πρέπει να είναι μεταξύ 18,5 και 24,9. Όταν ο ΔΜΣ είναι μεταξύ 25 και 29,9 kg/m2 τότε το άτομο θεωρείται υπέρβαρο, ενώ όταν ο ΔΜΣ είναι ≥30 kg/m2 θεωρείται παχύσαρκο. Τιμές ΔΜΣ άνω του 35 υποδηλώνουν πρόβλημα σοβαρής πλέον παχυσαρκίας, η οποία προδιαθέτει σε επικίνδυνες επιπλοκές και αποκαλείται νοσογόνος παχυσαρκία.

Οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας στην υγεία είναι πάρα πολλές και ποικίλες. Η παχυσαρκία είναι από τους κυριότερους μη μεταδοτικούς παράγοντες κινδύνου για πολλά νοσήματα. Οι σημαντικότερες συνέπειες του αυξημένου σωματικού βάρους από πλευράς συχνότητας εμφάνισης αφορούν μεταβολικές διαταραχές, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου-2, η δυσλιπιδαιμία, η υπέρταση, η ινσουλινοαντίσταση και η υπερουριχαιμία. Συνέπεια αυτών είναι η παχυσαρκία να θεωρείται σήμερα από τους κυριότερους παράγοντες εμφάνισης καρδιοαγγειακών παθήσεων (δηλαδή έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο κτλ). Η παχυσαρκία όμως είναι μια πολυσυστηματική νόσος, που προσβάλλει και άλλα όργανα του ανθρωπίνου σώματος προκαλώντας αυξημένη συχνότητα εμφάνισης αναπνευστικών παθήσεων, νόσων του ήπατος και των χοληφόρων, γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών κινδύνων, ποικίλων αρθροπαθειών, ορμονικών διαταραχών, προβλημάτων γονιμότητας και επιπρόσθετα η παχυσαρκία σχετίζεται αιτιολογικά με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου, όπως του καρκίνου του ενδομητρίου, των ωοθηκών, του μαστού, του τραχήλου της μήτρας, του προστάτη, του παχέος εντέρου, της χοληδόχου κύστης, του ήπατος, του παγκρέατος και των νεφρών.

Παιδική παχυσαρκία

Η παιδική παχυσαρκία τις τελευταίες δεκαετίες παίρνει επιδημικές διαστάσεις στις ανεπτυγμένες χώρες ενω φαίνεται ότι δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα μόνο των χωρών του δυτικού κόσμου, αλλά αφορά και πολλές αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι επιπτώσεις της παιδικής παχυσαρκίας είναι σοβαρές και περιλαμβάνουν την αυξημένη αρτηριακή πίεση, τη δυσλιπιδαιμία, την υπερινσουλιναιμία, ψυχολογικές επιπτώσεις, κίνδυνο εμφάνισης άσθματος ή επιδείνωσης προϋπάρχοντος άσθματος καθώς και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη. Περίπου το 40% των παχύσαρκων παιδιών και το 70% των παχύσαρκων εφήβων γίνονται παχύσαρκοι ενήλικες.

Πηγή: https://www.eiep.gr/

https://www.worldobesity.org/